Enalozid Mono tabletkalari 10 mg №20 (2 blister x 10 tabletka)

1 таблетка қуйидагиларни сақлайди:

Фаол модда: 100% моддага қайта ҳисобланганда 10 мг эналаприл малеати сақлайди.

Ёрдамчи моддадалар: лактоза моногидрати, маккажўхори крахмали, повидон, кальций стеарати.

Оқ ёки оқ-сариқ тусли оқ рангли, ясси юзали, фаскали ва рискали ёки рискасиз таблеткалар.

Таблеткалар.

Ангиотензинга айлантирувчи фермент ингибиторлари, монокомпонентли. АТХ коди: С09АА02.

Фармакодинамикаси

Эналозид^® Моно (эналаприл малеати) - эналаприлнинг иккита аминокислота - L-аланин ва L-пролин ҳосиласининг малеин кислотаси тузидир.

Таъсир механизми

Ангиотензинга айлантирувчи фермент - ангиотензин I ни ангиотензин II нинг прессор субстаниясига конверсиясини катализация қиладиган пептидил дипептидаза ҳисобланади. Эналаприл сўрилгандан кейин ААФ ни сусайтирадиган эналаприлатгача гидролизланади. ААФ ни сусайиши қон плазмасида ангиотензин II даражасини пасайишини чақиради, бу қон плазмасидаги рениннинг фаоллигини ошишига (ангиотензин II фаоллиги ва ренинни ажралиб чиқиш орасида манфий қайтувчан алоқасини сусайиши туфайли) ва альдостерон секрециясини камайишига олиб келади.

ААФ кининаза II билан ўхшаш ҳисобланади. Шу тарзда эналаприл малеати шунингдек кучли вазодепрессор пептид ҳисобланган, брадикининни парчаланишини блоклаши мумкин.

Эналаприл малеати артериал босимни пасайтирувчи механизми энг аввало ренин-ангиотензин-алдостерон тизимининг фаоллигини сусайиши билан боғланади; эналаприл малеати хатто рениннинг миқдори паст гипертензия бўлган пациентларда ҳам антигипертензив самара намоён қилиш мумкин.

Эналаприл малеатини артериал гипертензияси бўлган пациентларда қўллаш горизонтал ва вертикал ҳолатда бўлган пациентларда, юрак ритми тезлигини яққол оширмасдан артериал босимни пасайишини чақиради.

Симптоматик постурал гипотензия кам ҳолларда пайдо бўлади. Айрим пациентларда артериал босимни оптимал пасайишига эришиш учун бир неча ҳафта даволаш талаб этилиши мумкин. Эналаприл малеатини тўсатдан бекор қилиш, артериал босимини тез кўтарилиши билан намоён бўлмайди.

ААФ фаоллигини самарали сусайиши, одатда эналаприлнинг бир марталик дозасини перорал қабул қилгандан кейин, 2-4 соат ўтгач эришилади. Антигипертензив фаолликни бошланиши одатда 1 соатдан кейин кузатилади, препаратни қабул қилгандан кейин 4-6 соатдан сўнг артериал босимни энг паст даражадаги камайишига эришилади. Самара давомийлиги дозага боғлиқ. Умуман олганда, тавсия этилган дозада антигипертензив ва гемодинамик самара камида 24 соат давомида сақланган.

Эссенциал гипертензияси бўлган пациентларни гемодинамик текширувларда артериал босимини пасайиши юракдан отилиб чиқаётган қон хажмини ошиши ва юрак ритмини аҳамиятсиз тезлашиши ва усиз артерияларнинг периферик қаршилигининг камайиши билан кечади. Эналаприл малеатини қабул қилгандан кейин одатда буйрак қон оқими ошади; одатда гломеруляр фильтрация тезлиги ўзгармайди. Натрий ёки сувни тутилиш белгилари аниқланмаган. Аммо гломеруляр фильтрациянинг дастлабки даражаси паст бўлган пациентларда, ушбу даражалар ошган.

Қандли диабети бўлган ёки бўлмаган буйрак касаллиги бўлган пациентлардаги текширувларда эналаприлни қўллангандан кейин альбуминурияни камайиши, сийдик билан IgG ва сийдикнинг умумий протеини чиқарилиши кузатилган.

Тиазидли диуретикларни биргаликда қабул қилганда, эналаприл малеатининг гипотензив самараси камида аддитивдир. Эналаприл малеати тиазид диуретиклар чақирган гипокалиемияни ривожланишини пасайтириши ва олдини олиши мумкин.

Юрак гликозидларини ва диуретикларни қабул қилаётган юрак етишмовчилиги бўлган пациентларда перорал ёки инъекцион эналаприл малеатини қабул қилиш қонни периферик қаршилиги ва босимини камайиши билан намоён бўлган. Юракдан отилиб чиқаётган қон ҳажми ошган, юрак қисқаришлари сони (юрак етишмовчилиги бўлган пациентларда одатда ошган) эса камайган. Шунингдек, охирги ўпка капиллярларининг босими камайган. Жисмоний юкламани ўзлаштираолиниши яхшиланган ва NYHA (New York Heart Association) мезонлари асосида баҳоланган юрак етишмовчилигининг оғирлиги камайган. Ушбу самаралар узоқ муддат даволаш давомида сақланган.

Енгил ва ўртача юрак етишмовчилиги бўлган пациентларда эналаприл миокардни дилатацияси катталашуви ва етишмовчилигини авж олинишини секинлаштиради, бу юрак чап қоринчасининг охирги диастолик ва систолик пасайган ҳажмлари ва юракдан отилиб чиқаётган қон ҳажмини яхшиланган фракциясидан далолат беради.

Фармакокинетикаси

Сўрилиши

Эналаприл перорал қабул қилингандан кейин тез сўрилади, қон зардобида эналаприлнинг максимал концентрациясига ичга қабул қилгандан кейин 1 соат давомида эришилади. Эналаприл таблекасини ичга қабул қилганда эналаприлнинг сўрилиш даражаси тахминан 60% ташкил қилади. Меъда-ичак йўлида овқатнинг мавжудлиги перорал эналаприлнинг сўрилишига таъсир қилмайди. Ичга қабул қилинган эналаприл сўрилгандан кейин тез ва жадал тарзда ААФ нинг кучли ингибитори бўлган эналаприлатгача гидролизда учрайди. Эналаприлатнинг қон зардобидаги максимал концентрацияси эналаприл дозасини перорал қабул қилгандан кейин тахминан 4 соатдан кейин кузатилади. Препаратни кўпгина дозаларини ичга қабул қилиш билан қўлланганида, эналаприлни аккумуляцияси учун ярим чиқарилиш даври (Т½) 11 соатни ташкил этади. Буйрак фаолияти нормал бўлган шахсларда эналаприлатнинг турғун концентрациясига даволашнинг 4-ҳафтасида эришилади.

Тақсимланиши

Терапевтик концентрацияларнинг барча диапазони чегарасида эналаприлатнинг 60% дан ортиғи қон зардоби оқсиллари билан боғланади.

Биотрансформацияси

Эналаприлатга айланишидан ташқари, эналаприлнинг аҳамиятли метаболизмини биронта ҳам далили йўқ.

Чиқарилиши

Эналаприлат асосан буйрак орқали чиқарилади. Сийдикда асосий компонентлари бўлиб, дозанинг тахминан 40% ни ташкил қилувчи эналаприлат ва ўзгармаган эналаприл (тахминан 20%) ҳисобланади.

Буйрак фаолияти бузилиши

Буйрак етишмовчилиги бўлган пациентларда эналаприл ва эналаприлатнинг экспозицияси ошади. Буйрак фаолияти нормал бўлган пациентларга қараганда, буйрак фаолиятини енгил ва ўртача бузилишлари бўлган пациентларда (креатинин клиренси минутига 40-60 мл) турғун ҳолатда кунига 5 мг дан 1 марта юборилгандан кейин эналаприлатнинг АUC тахминан 2 марта юқори бўлган. Буйрак етишмовчилигининг оғир шаклида (креатинин клиренси минутига ≤30 мл) АUC тахминан 8 марта ошган. Буйрак етишмовчилигининг бундай даражасида, эналаприлатнинг ярим чиқарилиш даври узаяди, турғун ҳолатга эришиш вақти эса секинлашади.

Эналаприлатни гемодиализ ёрдамида умумий қон оқимидан чиқариб ташлаш мумкин. Диализда эналаприлатнинг клиренси минутига 62 мл ни ташкил қилади.

• Артериал гипертензияни даволаш.
• Клиник яққол бўлган юрак етишмовчилиги даволаш.
• Юрак чап қоринчасининг симптомсиз дисфункцияси бўлган пациентларда клиник яққол юрак етишмовчилигини олдини олишда (юракдан отилиб чиқаётган қон хажми фракцияси 35%) қўлланади.

Овқат қабул қилиш Эналозид^® Моно таблеткасини сўрилишига таъсир қилмайди.

Препаратни 10 мг дан кам дозада буюриш ҳолларида ушбу дозалаш имконнини берувчи эналаприл препаратлари қўлланилади. Дозалашни ҳар бир пациентнинг холатига мувофиқ (“Махсус кўрсатмалар” бўлимига қаранг) ва артериал босимга жавоб реакциясига қараб шахсий равишда танланади.

Артериал гипертензия

Препаратнинг бошланғич дозаси артериал гипертензиянинг даражасига ва пациентнинг ҳолатига қараб, 5 мг дан то максимал дозагача 20 мг ни ташкил қилади (қуйига қаранг). Эналозид^® Монони кунига 1 марта қабул қилинади. Енгил даражадаги артериал гипертензияда тавсия этилган бошланғич дозаси 5-10 мг ни ташкил қилади. Ренин -ангиотензин -альдостерон тизими кучли фаолланган пациентларда (масалан реноваскуляр гипертензия, туз ва/ёки сув мувозанатини бузилиши бўлган, юрак фаолиятининг декомпенсацияси ёки оғир артериал гипертензияси) бошланғич дозани қабул қилгандан кейин артериал босими ҳаддан зиёд пасайиши мумкин. Бундай пациентларга бошланғич доза 5 мг ёки ундан пастни ташкил қилади, даволашни бошлашдан эса шифокор кузатуви остида бўлиши керак. Диуретиклар билан юқори дозаларда дастлабки даволаш суюқлик танқислигига ва эналаприл билан даволашни бошида артериал гипотензияни келиб чиқиши хавфига олиб келиши мумкин. Бундай пациентларга бошланғич доза 5 мг ёки ундан пастни ташкил қилади. Имконияти борича диуретиклар билан даволашни Эналозид^® Моно препарати билан даволашни бошлагунга қадар 2 3 кун олдин тўхтатиш лозим. Буйрак фаолиятини ва қон зардобида калий даражасини назорат қилиш лозим.

Одатдаги самарани бир маромда ушлаб турувчи доза суткада 1 марта 20 мг ни ташкил этади. Максимал самарани бир маромда ушлаб турувчи доза суткада 40 мг ни ташкил қилади.

Юрак етишмовчилиги/юрак чап қоринчасининг симптомсиз дисфункцияси

Клиник яққол юрак етишмовчилигини даволаш учун Эналозид^® Монони диуретиклар ва зарурати бўлса ангишвонагул препаратлари ва бета-блокаторлар билан бирга қўлланилади.

Клиник яққол юрак етишмовчилиги ёки юрак чап қоринчасининг симптомсиз дисфункцияси бўлган пациентлар учун Эналозид^® Мононинг бошланғич дозаси 2,5 мг ни ташкил қилади, бунда артериал босимга препаратни бирламчи самарасини аниқлаш учун, препаратни қўллашни шифокорнинг синчков назорати остида ўтказиш зарур. Самара йўқлигида ёки юрак етишмовчилигини даволашни бошида келиб чиқадиган симптоматик гипотензияни тегишли мувофиқлаштиргандан кейин дозани аста секин одатдаги самарани бир маромда ушлаб турувчи доза 20 мг гача ошириш мумкин, буни пациент яхши ўзлаштиришига қараб, кунига бир марта ёки 2 қабулга бўлиб буюриш мумкин.

Дозани танлашни 2-4 ҳафта давомида амалга ошириш тавсия этилади. Бундай терапевтик тартиб клиник яққол юрак етишмовчилиги бўлган пациентларни ўлим кўрсаткичларини самарали камайтиради. Максимал доза, 2 қабулга бўлинган суткада 40 мг ни ташкил қилади.

Юрак етишмовчилиги/юрак чап қоринчасининг симптомсиз дисфункцияси бўлган пациентлар учун Эналозид^® Мононинг тавсия этилган дозасини титрлаш.

*Буйрак фаолиятини бузилиши бўлган ёки диуретикларни қабул қилаётган пациентлар учун махсус эҳтиёткорликларни ҳисобга олиш лозим (“Махсус кўрсатмалар” бўлимига қаранг).

Эналозид^® Моно билан даволашни бошлашдан олдин ҳам ва кейин ҳам артериал босимни ва буйрак фаолиятини синчков назоратини амалга ошириш лозим (“Махсус кўрсатмалар” бўлимига қаранг), чунки артериал гипотензия ва (кам ҳолларда) кейинчалик буйрак етишмовчилиги ҳақида хабар берилган. Диуретикларни қабул қилаётган пациентларга иложи борича Эналозид^® Моно препарати билан даволашни бошлагунгача дозани камайтириш лозим. Эналозид^® Мононинг бошланғич дозасидан кейин артериал гипотензияни ривожланиши, гипотензия давомли даволашда сақланиб қолишини билдирмайди ва препаратни қабул қилишни тўхтатиш зарурлигидан далолат бермайди.

Шунингдек қон зардобида калий даражасини ва буйрак фаолиятини назорат қилиш лозим.

Буйрак етишмовчилигида дозалаш

Эналаприлни қабул қилишлар орасида интервал узайтиришини ва/ёки препаратнинг дозасини камайтириш лозим.

*“Махсус кўрсатмалар” бўлимига қаранг:

Гемодиализда бўлган пациентлар.

Эналаприл гемодиализ йўли билан чиқарилади. Гемодиализ ўтказилмаган кунлари, дозалашни мувофиқлаштириш артериал босимини даражасига қараб амалга оширилади.

Кекса ёшдаги шахслар

Кекса ёшдаги пациентларнинг буйрак фаолиятига қараб, дозага тузатиш киритиш лозим (“Махсус кўрсатмалар” бўлимига қаранг).

Артериал гипертензияси бўлган 6 ёшдан ошган болалар

Артериал гипертензияси бўлган болаларда эналаприлни қўллашнинг клиник тажрибаси чекланган.

Таблеткани ютиши мумкин бўлган пациентларга, дозани пациентнинг ҳолатига, артериал босими даволашга жавоб бўлган реакциясига ва пациентнинг тана вазнига қараб шахсий равишда буюрилади. Тана вазни 20 дан 50 кг гача бўлган пациентлар учун бошланғич тавсия этилган доза 2,5 мг ва тана вазни ≥50 кг бўлган пациентлар учун 5 мг ни ташкил қилади. Дозалашга тана вазни 20 дан 50 кг гача бўлган пациентлар учун суткада максимал 20 мг ва тана вазни ≥50 кг пациентлар учун 40 мг бўлган эҳтиёжига қараб тузатиш киритиш лозим.

Янги туғилган чақалоқлар учун ва гломеруляр фильтрация даражаси <30 мл/мин/1,73 м2 бўлган болаларда, ушбу тоифадаги пациентларда қўллаш ҳақида маълумотлар йўқлиги туфайли, Эналозид^® Моно тавсия этилмайди.

Қон ва лимфа тизими томонидан: анемия (шу жумладан апластик ва гемолитик), нейтропения, гемоглобинни пасайиши, гематокритни пасайиши, тромбоцитопения, агранулоцитоз, суяк кўмиги фаолиятини сусайиши, панцитопения, лимфаденопатия, аутоиммун касалликлар.

Эндокрин тизими томонидан: антидиуретик гормон секрециясининг бузилиши синдроми.

Метаболик бузилишлар: гипогликемия.

Нерв тизими ва руҳият томонидан: депрессия, бош оғриғи, онгнинг чалкашиши, уйқучанлик, уйқусизлик, асабийлик, парестезиялар, вертиго, уйқуни бузилиши, аномал туш кўриш.

Кўриш аъзолари томонидан: кўришни ноаниқлиги.

Юрак-қон томир тизими томонидан: бош айланиши, гипотензия, (шу жумладан ортостатик гипотензия), синкопе, тўш ортида оғриқ, ритмни бузилиши, стенокардия, тахикардия; юқори хавф бўлган пациентларда босимни ҳаддан зиёд тушиши оқибатида кузатилган миокард инфаркти ва инсульт (“Махсус кўрсатмалар” бўлимига қаранг); Рейно феномени.

Нафас тизими, кўкрак қафаси ва кўкс оралиғи томонидан: йўтал, ҳансираш, ринорея, томоқда оғриқ ва хириллаш, бронхоспазм/астма, ўпка инфильтратлари, ринит, аллергик альвеолит эозинофил пневмония.

Меъда ичак йўллари томонидан: кўнгил айниши, диарея, қоринда оғриқ, таъмни ўзгариши, ичак тутилиши, панкреатит, қусиш, диспепсия, қабзият, анорексия, меъдани таъсирланиши, оғизни қуриши, пептик яралар, стоматит/афтоз яралар, глоссит, ичакнинг ангионевротик шиши.

Гепатобилиар тизими томонидан: жигар етишмовчилиги, гепатит-гепатоцеллюляр ёки холестатик; гепатит, шу жумладан некроз; холестаз, шу жумладан сариқлик.

Тери ва тери ости тўқималари томонидан: тошма, ўта юқори сезувчанлик/ангионевротик шиш (юз, оёқ-қўл, лаб, тил, овоз ёриғи ва/ёки ҳиқилдоқ), кўп терлаш, қичишиш, эшакеми, алопеция, кўп шаклли эритема, Стивенс-Джонсон синдроми, эксфолиатив дерматит, токсик эпидермал некролиз, пемфигус, эритродермия.

Қуйидаги кўринишлари айримларини ёки барчасини ўз ичига олувчи, мураккаб симптомокомплексни ривожланиши ҳақида хабар берилган иситма, серозит, васкулит, миалгия/миозит, артралгия/артрит, антинуклеар антителага ижобий тест, эритроцитлар чўкиш тезлигининг ошиши, эозинофилия ва лейкоцитоз. Ножўя реакциялар сифатида тошма, фотосенсибилизация ва тери тошмасидан бошқа реакциялар келиб чиқиши мумкин.

Буйрак ва сийдик чиқариш йўллари томонидан: буйрак фаолиятини бузилиши, буйрак етишмовчилиги, протеинурия, олигурия.

Жинсий тизими ва сут безлари томонидан: импотенция, гинекомастия.

Умумий бузилишлар ва юбориш шартининг бузилиши: астения, толиқиш мушак тиришишлари, қон қуйилишлар, қулоқларда шанғиллаш, дискомфорт ҳисси, иситма. Лаборатор кўрсаткичларини ўзгариши: гиперкалиемия, қон зардобида креатининни ошиши, қонда мочевинани ошиши, гипонатриемия, жигар ферментларини ошиши, қон зардобида билирубинни ошиши.

• Эналаприлга, ёрдамчи моддаларининг бирортасига ёки ҳар қандай бошқа ААФ ингибиторларига юқори сезувчанлик.
• Анамнезида ААФ ингибиторлари қўллаш билан боғлиқ бўлган ангионевротик шишни мавжудлиги.
• Наслий ёки идиопатик ангионевротик шишда қўллаш мумкин эмас.

Эналозид^® Монони қандли диабети ёки буйрак фаолиятини бузилиши (СКФ <60 мл/мин/1,73 м2) бўлган пациентларга алискирен сақловчи препаратлари билан бирга қўллаш мумкин эмас.

Гипотензив даволаш

Ушбу препаратларни биргаликда қабул қилиш эналаприлнинг гипотензив самарасини кучайтириши мумкин. Нитроглицерин, бошқа нитратлар ёки бошқа вазодилататорлар билан қабул қилиш артериал босимни қўшимча пасайтириши мумкин.

Калий тежовчи диуретиклар ёки калийли кўшимчалар.

ААФ ингибиторлари диуретиклар чақирган калийни йўқотилишини кучайтиради. Калий тежовчи диуретикларни (масалан, спиронолактон, эплеренон, триамтерен ёки амилорид), шунингдек калий сақловчи овқат қўшимчалари ёки туз ўрнини босувчиларни қўллаш қон зардобида калий даражасини аҳамиятли ошишига олиб келиши мумкин. Агар гипокалиемия туфайли юқорида санаб ўтилган воситаларни қўллаш зарурати бўлса, уларни қон зардобида калий даражасини мунтазам аниқлаб, эҳтиёткорлик билан қўллаш лозим (“Махсус кўрсатмалар” бўлимига қаранг).

Диуретиклар (тиазидли ёки ҳалқали диуретиклар).

Юқори дозаларда диуретиклар билан дастлабки даволаш айланиб юрувчи қон ҳажмини пасайишига ва эналаприл билан даволашни бошида гипотензияни хавфини ошишига олиб келиши мумкин (“Махсус кўрсатмалар” бўлимига қаранг). Гипотензив самараларни диуретикни қабул қилишни тўхтатиш, тузни қабул қилишни ошириш ёки эналаприлнинг паст дозаси билан даволашни бошлаш йўли билан камайтириш мумкин.

Диабетга қарши препаратлар

ААФ ингибиторлари ва диабетга қарши препаратларни биргаликда қўллаш (инсулин, перорал гипогликемик воситалар) гипогликемия ривожланиши хавфи билан қонда глюкоза даражасини камайишини чақириши мумкин. Ушбу феномен биргаликда қабул қилишни биринчи ҳафталари давомида ва буйрак етишмовчилиги бўлган пациентларда эҳтимоли юқори (“Махсус кўрсатмалар”, “Ножўя таъсирлари” бўлимларига қаранг).

Литий

ААФ ингибиторлари ва литийни бир вақтда қўлланганида қон зардобида литийни даражаси ва токсиклигини қайтувчан ошиши ҳақида хабар берилган. ААФ ингибиторлари ва тиазидли диуретикларни биргаликда қўллаш қон зардобида литий даражасини қўшимча ошириши ва литий билан интоксикация хавфини ошириши мумкин. Эналаприлни литий билан қабул қилиш тавсия этилмайди, бироқ агар ушбу мажмуа пациент учун зурур бўлса, қон зардобида литий даражасининг синчков мониторингини амалга ошириш лозим (“Махсус кўрсатмалар” бўлимига қаранг).

Трициклик антидепрессантлар/нейролептиклар/анестетиклар/ухлатувчи воситалари.

Маълум анестетиклар, трициклик антидепрессантлар ва нейролептикларни ААФ ингибиторлари билан бирга қабул қилиш артериал босимни қўшимча пасайишига олиб келиши мумкин (“Махсус кўрсатмалар” бўлимига қаранг).

Ностероид яллиғланишга қарши воситалар, шу жумладан циклооксигеназа-2 нинг селектив ингибиторлари.

Ностероид яллиғланишга қарши воситалар (НЯҚВ), шу жумладан циклооксигеназа-2 нинг (ЦОГ-2 ингибиторлари) селектив ингибиторлари диуретикларни ва бошқа антигипертензив препаратларнинг самарасини камайтириши мумкин. Шунинг учун ангиотензин II рецепторларининг антагонистлари ёки ААФ ингибиторларининг гипотензив самараси НЯҚВ, шу жумладан ЦОГ-2 ингибиторлари томонидан сусайтирилиши мумкин.

НЯҚВ, шу жумладан ЦОГ-2 ингибиторлари ва ангиотензин II рецепторларининг антагонистлари ёки ААФ ингибиторларини бир вақтда қабул қилиш қон зардобида калийни ошишига аддитив самарани чақиради ва буйрак фаолиятини бузилишини чақириши мумкин. Одатда ушбу ҳолатлар қайтувчандир. Ўткир буйрак етишмовчилиги, асосан буйрак фаолияти бузилиши бўлган айрим пациентларда кузатилиши мумкин, (масалан, кекса ёшдаги пациентлар ёки айланувчи қоннинг хажми камайган, шу жумладан диуретикларни қабул қилаётган пациентларда). Шунинг учун бундай мажмуани буйрак фаолиятини бузилиши бўлган пациентларга эҳтиёткорлик билан юбориш лозим. Пациентлар етарли миқдордаги суюқликни истеъмол қилишлари ва мажмуавий даволашни бошида ва ушбу даволаш давомида даврий равишда буйрак фаолиятини синчков мониторинги остида бўлишлари лозим.

Ренин-ангиотензин-альдостерон тизимининг икки томонлама блокадаси

Ангиотензин рецепторлари, ААФ ингибиторлари ёки бевосита ренин ингибиторлари (масалан, алискирен билан) билан ренин-ангиотензин-альдостерон тизимининг икки томонлама блокадаси (RAAS) гипотензия, синкопе, гиперкалиемия ва буйрак фаолиятининг ўзгаришлари (шу жумладан ўткир буйрак етишмовчилиги) хавфи монотерапияга нисбатан юқори. Эналаприл ва RAAS га таъсир этувчи бошқа препаратларни қабул қилаётган пациентларда артериал босимни, буйрак фаолияти ва электролитларнинг синчков мониторингини ўтказиши лозим. Қандли диабети бўлган пациентларда алискиренни эналаприл билан биргаликда қўллаш мумкин эмас. Буйрак фаолиятини бузилиши бўлган (калавалар фильтрацияси тезлиги минутига< 60 мл) пациентларда алискирен билан эналаприлни биргаликда қўллашдан сақланиш лозим.

Олтин препаратлари

Олтиннинг инъекцион препаратлари (натрий ауротиомалати) ва ААФ ингибиторлари шу жумладан эналаприл билан бирга даволанган пациентларда нитритоид реакциялар (юзни шиши, кўнгил айниши, қусиш ва гипотензияни ўз ичига олувчи симптомлар) ҳақида хабар берилган.

Симпатомиметиклар

Симпатомиметиклар ААФ ингибиторларининг антигипертензив самарасини камайтириши мумкин.

Алкоголь

Спиртли ичимликлар ААФ ингибиторларининг гипотензив самарасини кучайтиради.

Ацетилсалицил кислотаси, тромболитиклар ва β-блокаторлар.

Эналаприлни ацетилсалицил кислотаси (кардиологик дозаларда) тромболитиклар ва β-блокаторлар билан бирга хавфсиз юбориш мумкин.

ААФ ингибитори ва ангиотензин рецепторлари антагонистлари билан бирга даволаш.

Атеросклероз касаллиги, юрак етишмовчилиги ёки нишон аъзоларни шикастланиши билан кечувчи қандли диабети тасдиқланган пациентларни ААФ ингибиторлари ва ангиотензин рецепторларининг антагонисти билан бирга даволаш фақат ангиотензин рецепторларининг антагонистини қўллашга нисбатан гипотензия, синкопе, гиперкалиемия ва буйрак фаолиятини ёмонлашишини (шу жумладан ўткир буйрак етишмовчилиги) ривожланиш тез-тезлигини юқорироқ бўлганлиги юзасидан маълумотлар адабиётда қайд этилган.

Икки томонлама блокада (масалан, ААФ ингибиторларини ангиотензин II рецепторининг антагонисти билан мажмуада) буйрак фаолиятини, калий даражаси ва артериал босимини синчков мониторинги билан маълум шахсий ҳолатлар билан чекланиши лозим.

Симптоматик гипотензия

Асоратсиз артериал гипертензияси бўлган пациентларда симптоматик гипотензия кузатилган. Эналаприл қабул қилаётган, артериал гипертензияси бўлган пациентларда масалан диуретиклар билан даволаш оқибатида келиб чиқадиган гиповолемияда, тузни чекланган миқдорда истеъмол қилганда, гемодиализда бўлган пациентларда, шунингдек диарея ёки қусиш кузатилган пациентларда, кўпроқ ривожланади. (“Дориларнинг ўзаро таъсири” ва “Ножўя таъсирлари” бўлимига қаранг).

Буйрак етишмовчилиги билан кечадиган ёки кечмайдиган юрак етишмовчилиги бўлган пациентларда симптоматик гипотензия кузатилган. Гипонатриемия ёки буйрак фаолияти бузилиши билан ҳалқали диуретикларнинг юқори дозаларини қўллаган юрак етишмовчилигининг оғир шакллари бўлган пациентларда симптоматик гипотензия кўпроқ ривожланган. Бундай пациентларга эналаприл билан даволашни шифокор назорати остида бошлаш лозим. Эналаприлни ва/ёки диуретикни дозасини ўзгартиришда, кузатув айниқса синчков бўлиши лозим. Артериал босимини ҳаддан ташқари пасайиши, миокард инфаркти ёки инсультга олиб келиши мумкин бўлган юрак ишемик касаллиги, шунингдек бош мия томирларининг касалликлари бўлган пациентларда кузатувни шундай тарзда олиб бориш лозим.

Гипотензия ривожланганида беморни ётқизиш ва агар зарур бўлса вена ичига физиологик эритма юбориш лозим. Эналаприл қабул қилинганда суюқлик хажмини тикланиши оқибатида артериал босимни нормаллашганидан кейин одатда асоратсиз давом этиши мумкин бўлган транзитор артериал гипотензия эналаприлни қабул қилишни давом эттириш мумкин бўлмаган ҳолат бўлиб ҳисобланмайди. Қон босими нормал ёки паст бўлган, юрак етишмовчилиги бўлган айрим пациентларда, эналаприл артериал босимни даражасини қўшимча пасайтириши мумкин. Препаратни қабул қилганда кузатиладиган ушбу реакция кутилган ҳолат ҳисобланади ва одатда даволашни тўхтатиш учун асос ҳисобланмайди. Гипотензия даволашга резистент бўлиб қолган ҳолларда, диуретик ва/ёки Эналозид^® Моно дозасини камайтириш ва/ёки даволашни тўхтатиш лозим.

Аортал ёки митрал стеноз/гипертрофик кардиомиопатия

Барча вазодилататорлар каби, ААФ ингибиторларини юрак чап қоринчасининг чиқиши тешиги обструкцияси ва отилиш йўлининг обструкцияси бўлган пациентларга эҳтиёткорлик билан буюриш лозим; уларни кардиоген шок ва гемодинамик аҳамиятга эга обструкция ҳолатларда қабул қилишдан сақланиш лозим.

Буйрак фаолиятини бузилиши

Буйрак фаолиятини бузилиши бўлган пациентларда (креатинин клиренси минутига 80 мл дан кам) эналаприлнинг бошланғич дозасини пациентнинг креатинин клиренсига мувофиқ равишда (“Қўллаш усули ва дозалари” бўлимига қаранг) кейинчалик пациентнинг даволашга жавобига қараб танлаш лозим. Бундай пациентлар учун стандарт тиббий амалиёт бўлиб, қонда калий ва креатинин даражасини доимий назорати ҳисобланади. Эналаприлни қабул қилиш билан боғлиқ бўлган буйрак фаолиятининг бузилиши ҳақида хабар берилган ва у асосан оғир юрак етишмовчилиги ёки буйрак касалликлари, шу жумладан буйрак артериясининг стенози бўлган пациентларда кузатилган. Эналаприл билан даволашга боғлиқ бўлган буйрак етишмовчилигини ўз вақтида аниқланганда ва мувофиқ даволанганда, одатда қайтувчан характерга эга.

Даволашни бошлашдан олдин буйрак касаллиги аниқланмаган, гипертензияси бўлган айрим пациентларда, эналаприл диуретиклар билан бирга қонда мочевина ва қон зардобида креатинин даражасини бироз ва ўтиб кетувчи ошишини чақирган. Бундай ҳолларда дозани камайтириш ва/ёки диуретикни бекор қилиш талаб этиши мумкин. Ушбу ҳолат буйрак артерияси стенозини мавжудлиги эҳтимолини оширади (“Махсус кўрсатмалар” бўлимига қаранг).

Реноваскуляр гипертензия

Буйрак артериясининг икки томонлама стенози ёки фаолият кўрсатаётган якка буйрак артериясининг стенози бўлган пациентлар ААФ ингибиторлари билан даволашда гипотензия ва буйрак етишмовчилигининг юқори хавфи мавжуд.

Қон зардобида креатинин даражасини минимал ўзгаришларида ҳам буйрак фаоллиятининг йўқолиши содир бўлиши мумкин. Бундай пациентларга даволашни минимал дозалардан, шифокор назорати остида эҳтиёткорлик билан титрлаш ва буйрак фаолиятини мониторинги асосида бошлаш лозим.

Буйрак трансплантацияси

Яқинда буйрак трансплантацияси ўтказган пациентларга эналаприлни қўллаш тажрибаси йўқ. Шунинг учун бундай пациентларга Эналозид^® Моно препарати билан даволаш тавсия этилмайди.

Жигар етишмовчилиги

ААФ ингибиторлари холестатик сариқлик ёки гепатит билан бошланиб ва фульминант гепатит ва (баъзида) ўлимгача авж олиб борувчи синдром билан бирга ассоциацияланади. Ушбу синдромнинг механизми тушунарсиз бўлиб қолмоқда. ААФ ингибиторларини қабул қилаётган ва сариқлик ривожланган ёки жигар ферментларининг сезиларли ошган пациентлар, ААФ ингибиторларини қабул қилишни тўхтатиш ва мувофиқ тиббий кузатув остида бўлишлари лозим.

Нейтропения/агранулоцитоз

ААФ ингибиторларини қабул қилган пациентлар орасида нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения ва анемияни келиб чиқиши ҳақида хабар берилган. Буйрак фаолияти нормал бўлган пациентларда ва бошқа оғирлаштирувчи омиллар йўқлигида нейтропения кам ҳолларда намоён бўлади. Иммуносупрессив даволанаётган аллопуринол ёки прокаинамид билан иммунодепрессив даволанаётган томирлар коллагенози бўлган пациентларда ёки ушбу оғирлаштирувчи омилларни мажмуасида, айниқса агар буйрак фаолияти бузилиши мавжуд бўлса эналаприлни эҳтиёткорлик билан буюриш керак. Ушбу пациентларнинг баъзиларида айрим ҳолларда антибиотиклар билан жадал даволашга жавоб бермайдиган жиддий инфекциялар ривожланган. Бундай пациентларга эналаприлни буюрилганда лейкоцитлар миқдорини даврий мониторингини ўтказиш тавсия этилади ва пациентлар ҳар қандай инфекциялар пайдо бўлганлиги ҳақида хабар беришлари зарур.

Ўта юқори сезувчанлик/ангионевротик шиш

ААФ ингибиторларини, шу жумладан эналаприл қўлланганида, юз, оёқ-қўллар, лаб, тил, овоз ёриғи ва/ёки ҳиқилдоқни ангионевротик шишининг якка ҳоллари таърифланган, бу даволашнинг турли даврларида келиб чиққан. Бундай ҳолларда эналаприл билан даволашни дарҳол тўхтатиш ва сипмтомлари тўлиқ йўқолганлигига ишонч ҳосил қилиш учун, пациентни доимий назоратини ўтказиш зарур. Бундан кейингина кузатувни тўхтатиш мумкин. Хаттоки нафас бузилишларисиз фақат тилнинг шиши юзага келган ҳолларда ҳам пациентлар давомли кузатувга мухтож бўлишлари мумкин, чунки антигистамин препаратлар ва кортикостероидлар билан даволаш етарли бўлмаслиги мумкин.

Ҳиқилдоқни ангионевротик шиши ёки тилнинг шиши оқибатида ўлим ҳолатлари ҳақида жуда кам ҳолларда хабар берилган. Шиш тил, овоз ёриғи ёки хиқилдоқ соҳасида жойлашган ҳолларда, айниқса анамнезида нафас йўлларида жаррохлик аралашувлари бўлган пациентларда, нафас йўлларининг обструкцияси ривожланиши мумкин. Жараён тил, ҳалқум ва ҳиқилдоқни қамраб олса, бу нафас йўлларининг обструкциясини чақириши мумкин, адреналин эритмасини 1:1000 (0,3-0,5 мл) тери остига юбориш ва/ёки нафас йўлларининг ўтказувчанлигини таъминловчи чораларни ўз ичига олувчи даволашни дарҳол бошлаш лозим. ААФ ингибиторларини қабул қилган негроид ирқ вакилларида бошқа ирқ пациентларига нисбатан ангионевротик шиш кўпроқ келиб чиққан. Анамнезида ААФ ингибиторларини қўллаш билан боғлиқ бўлмаган ангионевротик шиш бўлган пациентлар, ААФ ингибиторлари билан даволашда ҳам юқори хавфга эга бўлишлари мумкин. (“Қўллаш мумкин бўлмаган ҳолатлар” бўлимига қаранг).

Парда қанотлиларнинг заҳаридан тайёрланган аллерген билан гипосенсибилизация ўтказиш вақтидаги анафилактоид реакциялар.

Парда қанотлилар заҳаридан таёрланган аллерген билан гипосенсибилизация ўтказиш вақтида ААФ ингибиторларини қабул қилаётган пациентларда, пациент хаёти учун хавф солувчи анафилактоид реакциялар ривожланган. Агар гипосенсибилизацияни бошлашдан олдин ААФ ингибиторларини қабул қилишни вақтинчалик тўхтатиб туриш билан қуйидаги реакциялардан сақланиш мумкин.

Паст зичликдаги липопротеидларни аферези давомидаги анафилактоид реакциялар

Декстран сульфати билан паст зичликдаги липопротеид аферези давомида ААФ ингибиторларини қабул қилган пациентларда кам ҳолларда пациент ҳаёти учун хавф солувчи анафилактоид реакциялар келиб чиққан. Ҳар бир аферездан олдин ААФ ингибиторларини қабул қилишни вақтинчалик тўхтатиш йўли билан бундай реакциялардан сақланиш мумкин.

Гемодиализда бўлган пациентлар

Юқори ўтказувчанлик қобилиятига эга бўлган мембраналарни (масалан, AN 69^®) ишлатиб диализда бўлган ва бир вақтда ААФ ингибиторларини қўллаган пациентларда айрим ҳолларда анафилактоид реакциялар ривожланган. Шунинг учун бундай пациентлар учун бошқа турдаги диализли мембраналарини ёки бошқа гуруҳ гипотензив воситани қўллаш ҳақидаги масаласини қайта кўриб чиқиш тавсия этилади.

Гипогликемия

Диабетга қарши перорал препаратлар ёки инсулин қабул қилаётган қандли диабети бўлган ва ААФ ингибиторларини қабул қилишни бошлаган пациентларга қонда қанд миқдорини синчковлик билан назоратини, айниқса бирга қўллашнинг биринчи бир неча ойлари давомида ўтказиш тавсия этилади (“Дориларнинг ўзаро таъсири” бўлимига қаранг).

Йўтал

ААФ ингибиторлари билан даволашда йўтал келиб чиқиши ҳақида хабар берилган. Одатда йўтал қуруқ, турғун характерга эга ва препаратни бекор қилишгандан кейин тўхтаган. ААФ ингибиторлари билан даволаш оқибатидаги йўтални, йўталишни дифференциал ташҳисида этиборга олиш зарур.

Жарроҳлик операцияларини ўтказиш/анестезия

Йирик жаррохлик операциялари вақтида ёки артериал гипотензияни чақирувчи препаратларни қўллаш билан ўтказиладиган, анестезия вақтида, эналаприл ренинни ажралиб чиқишига компенсатор ангиотензин II ни иккиламчи блоклайди. Агар бунда ўзаро таъсирнинг бундай механизмлари билан тушунтириш мумкин бўлган артериал гипотензия ривожланса, уни суюқлик хажмини ошириш ёрдамида мувофиқлаштирилади.

Гиперкалиемия

ААФ ингибиторлари, шу жумладан эналаприл ингибиторлари билан даволаш вақтида, айрим пациентларда қонда калий даражасини ошиши кузатилган. Буйрак етишмовчилиги, буйрак фаолиятини бузилиши, 70 ёшдан ошган пациентлар, қандли диабети, транзитор ҳолатлар, хусусан сувсизланиш, ўткир юрак декомпенсацияси, метаболик ацидоз бўлган пациентларда ва калий тежовчи диуретиклар (масалан, спиронолактон, эплеренон, триамтерен ёки амилорид) билан бирга қўллаш, шунингдек калий сақловчи озуқа қўшимчалари ёки туз ўрнини босувчиларни ишлатишда; ёки қонда калийни ошишини чақириши мумкин бўлган бошқа препаратларни (масалан, гепарин) қабул қилаётган пациентларда гиперкалиемия келиб чиқиши хавфи юқори бўлади. Хусусан буйрак фаолиятини бузилиши бўлган пациентларга калий тежовчи диуретиклар калий сақловчи туз ўрнини босувчиларни қўллаш қонда калий даражасини аҳамиятли ошишига олиб келиши мумкин. Гиперкалиемия жиддий, баъзида ўлим билан якунланувчи аритмияларни чақириши мумкин. Агар эналаприл ва юқорида эслатиб ўтилган ҳар қандай препаратларни бирга қабул қилиш зарур бўлса, уларни қон зардобида калий даражасини доимий назорат қилиб, эҳтиёткорлик билан қўллаш лозим (“Дориларнинг ўзаро таъсири” бўлимига қаранг).

Литий

Одатда литий ва эналаприлнинг мажмуаси тавсия этилмайди (“Дориларнинг ўзаро таъсири” бўлимига қаранг).

ААФ ингибиторлари ва ангиотензин рецепторлари антагонистлари билан бирга даволаш

Анготензин II рецепторлари антагонистлари билан ААФ ингибиторларининг мажмуасида буйрак фаолиятини калий даражасини ва артериал босимини синчков мониторинги билан шахсий маълум ҳолларда чеклаш лозим (“Дориларнинг ўзаро таъсири” бўлимига қаранг).

Лактоза

Эналозид^® Моно лактоза сақлайди, шунинг учун галактозани ўзлаштираолмасликнинг кам учрайдиган наслий бузилишлари, лактаза танқислиги ёки глюкозо-галакто мальабсорбция синдроми бўлган пациентлар ушбу препаратни қабул қилмасликлари лозим.

Ҳомиладорлик ва эмизиш даврида қўлланилиши

Ҳомиладорлик

ААФ ингибиторларини ҳомиладорликнинг I уч ойлигида қўллаш тавсия қилинмайди. ААФ ингибиторларини ҳомиладорликнинг II ва III уч ойлигида қўллаш мумкин эмас. Ҳомиладорликнинг I уч ойлиги давомида ААФ ингибиторларини қабул қилиш оқибатида тератогенлик хавфига тегишли эпидемиологик маълумотлар етарли эмас; бироқ хавфнинг бироз ошишини истисно қилиб бўлмайди.

Ҳомиладорликни I уч ойлиги давомида ААФ ингибиторларини қабул қилиш оқибатида тератоген хавфни ривожланиши юзасидан эпидемиологик маълумотлар ишончли эмас; бироқ ривожланиш хавфини бироз ошишини истисно қилиш мумкин эмас. Препаратни қабул қилишни давом эттириш зарур деб ҳисобланган холлардан ташқари ҳомиладорликни режалаштираётган пациент аёлларни ҳомиладорлик даврида қабул қилиш хавфсизлиги маълум бўлган муқобил антигипертензив даволашга ўтказиш керак.

Ҳомиладорлик аниқланганда ААФ ингибиторларини қабул қилишни дарҳол тўхтатиш лозим ва агар зарурати бўлса, муқобил даволашни бошлаш лозим. Ҳомиладорликнинг II ва III уч ойлиги давридаги аёлларда ААФ ингибиторларини қўллашда фетотоксикликни (буйрак фаолиятини пасайиши, олигогидрамнион, калла суягининг оссификациясини секинлашиши) ёки неонатал токсикликни (буйрак етишмовчилиги, гипотензия, гиперкалиемия) чақариши мумкин.

Агар ААФ ингибиторларини ҳомиладорликнинг II уч ойлиги давомида қабул қилинган бўлса, ҳомилада буйракни ва калла суягини ультратовуш текширувини ўтказиш тавсия этилади.

Оналари ААФ ингибиторларини қабул қилган янги туғилган чақалоқларини, уларда артериал гипотензияни аниқлаш мақсадида синчков кузатиш керак.

Эмизиш даврида қўлланилиши

Чекланган фармакокинетик маълумотлар кўкрак сутида жуда паст концентрацияларда бўлишдан далолат беради. Гарчи ушбу концентрациялар клиник аҳамиятсиз ҳисобланса ҳам, чала туғилган ва туғилгандан кейин биринчи бир неча ҳафталик чақалоқларни эмизиш даврида Эналозид^® Моно препаратини қўллаш тавсия этилмайди, чунки юрак томир тизими ва буйрак томонидан самараларни ривожланиши хавфи мавжуд, шунингдек қўллаш тажрибаси етарли эмас. Каттароқ ёшли чақалоқларда лактация даврида, агар она учун даволаш зарур бўлса, бирон-бир ножўя самараларни пайдо бўлишига нисбатан болани кузатиладиган бўлса Эналозид^® Моно препаратини қўллаш масаласини кўриб чиқиш мумкин.

Болалар

6 ёшдан ошган болаларда қўлланади.

Янги туғилган чақалоқларда ва гломеруляр фильтрацияси даражаси <30 мл/мин/1,73 м2 бўлган болаларга маълумотлар йўқлиги туфайли, Эналозид^® Моно тавсия этилмайди.

Автотранспортни ёки бошқа механизмларни бошқаришда реакция тезлигига таъсир қилиш қобилияти

Автотранспортни ёки бошқа механизмларни бошқаришда баъзида бош айланиши ёки толиқишни ривожланишини ҳисобга олиш зарур.

Препарат болалар олаолмайдиган жойда сақлансин ва яроқлилик муддати ўтгач қўлланилмасин.

Препарат дозасини ошириб юборилиши ҳақида чекланган маълумотлар мавжуд. Мавжуд маълумотларга асосланиб, дозани ошириб юборилишининг асосий белгилари бўлиб, яққол артериал гипотензия ҳисобланади, бу препаратни қабул қилгандан кейин 6 соатдан сўнг бошланади ва ренин-ангиотензин тизими блокадаси ва ступор билан бир вақтда кузатилади. ААФ ингибиторлари билан дозани ошириб юборилиши билан боғлиқ бўлган симптомлар циркулятор шок, электролитли дисбаланс, буйрак етишмовчилиги, ўпка гипервентиляцияси, тахикардия, юрак уришини тезлашиши, брадикардия, бош айланиши, ҳавотирлик ва йўтални ўз ичига олиши мумкин. Терапевтик дозаларда қабул қилинганда эришиладиган максимал даражадан 100 ва 200 марта ошадиган, қон плазмасидаги эналаприлатнинг даражаси маълумотларига кўра, мувофиқ 300 мг ва 440 мг эналаприлни қабул қилгандан кейин қайд этилган. Дозани ошириб юборилишини даволаш учун изотоник эритмани вена ичига юбориш тавсия этилади. Гипотензия вужудга келса, пациентни шокда ётқизиш мумкин бўлган ҳолатга қўйиш лозим. Мавжуд бўлса, ангиотензин II инфузияси ва/ёки катехоламинни вена ичига юбориш билан даволашни кўриб чиқиш мумкин. Агар препарат яқин орада қабул қилинган бўлса, эналаприл малеатни чиқарилишни чора-тадбирлари тавсия этилади. (масалан, қусишни чақириш, меъдани ювиш, асорбент ва натрий сульфатини қабул қилиш). Эналаприлат тизимли қон оқимидан гемодиализ йўли билан чиқарилиши мумкин (“Махсус кўрсатмалар” бўлимига қаранг). Терапевтик воситаларга чидамли бўлган брадикардияда кардиостимулятор ёрдамида даволаш кўрсатилган. Ҳаёт фаолиятининг муҳим кўрсаткичлари, қон зардобида электролитлар ва креатинин концентрацияси доимо назорат қилиш лозим.

10 таблеткадан блистерда. 2 ёки 3 блистерлар қутида.

Оригинал ўрамида, 25 °C дан юқори бўлмаган ҳароратда сақлансин.

3 йил.

Рецепт бўйича.

“Фармак” ЖАЖ

Украина, 04080, Киев ш., Фрунзе кўч., 63.